(1888-1975)
Menigeen zal bij het zien van deze foto denken; dat beeld heb ik eerder gezien, maar waar?
Dit bronzen borstbeeld stond jaren in de hal van het Slingeland Ziekenhuis en is een hommage aan Dr. Bartholomeus Johannes Westerbeek van Eerten (1888-1975).
Het werd hem in juli 1967 aangeboden, bij zijn afscheid als voorzitter van het bestuur van het Wilhelminaziekenhuis te Doetinchem.
Deze Hummelose huisarts was vanaf eind 1949 de opvolger van de heer Buschgens en maakte zich zeer verdienstelijk bij de ontwikkeling van de regionale gezondheidzorg. In 1966 werd hij opgevolgd door de heer Haverkate. Zijn borstbeeld heeft nog heel lang in de hal van het ziekenhuis gestaan, maar heeft nu een plekje gevonden in de bibliotheek van dat ziekenhuis.
Hij was zeer geïnteresseerd in de ontwikkeling van de Achterhoekse gemeenschap. Zo was hij één van de oprichters van Oudheidkundige Vereniging ‘De Graafschap’ tot behoud van het streekeigene. Verder had hij tal van functies op historisch, folkloristisch, kerkelijk, maatschappelijk en medisch terrein. Hij was huisarts in Hummelo van 1917 tot 1950. Hij kwam in Hummelo, toen het feodalisme en het volksgeloof nog niet waren verdwenen. In zijn huisartsenpraktijk kwam hij al die mystieke verhalen rondom de Wrangebult, het Hennendal en de Weppel dan ook nog volop tegen en hij besloot om deze op te schrijven.
Zijn belangrijkste werk was het, op humoristische wijze geschreven, boek Herinneringen van een medicijnman dat met name in Hummelo furore maakte. Naast dit boek uit 1966 schreef hij o.a. de volgende artikelen en boeken:
- De lJsmuur (1933)
- Geestelijke Fossielen (Archief Oudheidkundige Vereniging De Graafschap, 1949)
- Kermisviering in Hummelo (Doetinchem, 1950)
- Achterhoekse ‘bielemennekes’ (Uit: NEHALENNIA, vijfde jaargang No. 1, maart 1960)
- Hummelo en Keppel in oude ansichten (Zaltbommel: Europese Bibliotheek, MCMLXXI)
- De filosoof en de Neanderthaler.
Bij het lezen van die verhalen komt een sterke betrokkenheid bij mens en landschap naar voren. Hij gaf bewust voorkeur aan Hummelo boven een stadspraktijk. De vele belevenissen van hem en zijn patiënten zullen zeker nog niet vergeten zijn. Wat in Hummelo en Keppel waarschijnlijk nog meer is blijven ‘hangen’, is het optreden van hem en zijn gezin in de oorlogsjaren.
